Konferencja
Izby Gospodarczej Gazownictwa
„Krajowe rozwiązania w zakresie bezpieczeństwa infrastruktury energetycznej”
- RELACJA
„Krajowe rozwiązania w zakresie bezpieczeństwa infrastruktury energetycznej” to temat konferencji zorganizowanej w dniach 14-15 listopada br. przez Izbę Gospodarczą Gazownictwa.
Pierwszy blok tematyczny poświęcony był różnym m.in. aspektom strategii rozwoju sektora gazowniczego w Polsce, przygotowanym przez kluczowe koncerny gazownicze. W ramach programu wygłoszono następujące referaty:
1. Rozwój sieci dystrybucyjnej PSG Sp. z o.o.
Dr Wioletta Czemiel-Grzybowska, członek zarządu PSG Sp. z o.o., przedstawiła strategiczny program inwestycyjny na lata 2018-2022, zwracając uwagę na skalę inwestycji w zakresie rozbudowy liniowej systemu dystrybucyjnego, jak i w zakresie rozwoju technologii LNG w zasilaniu punktowym. W prezentacji podkreślono, że projekt planu rozwoju i plan inwestycyjny przygotowano w wieloletniej perspektywie planistycznej, a koncepcje gazyfikacji gmin, rozbudowy sieci i przyłączania odbiorców powstaje w skali mikroregionalnej rozbudowy sieci, z uwzględnieniem konsultacji społeczne z jednostkami samorządu terytorialnego na szczeblu gmin, z zachowaniem spójności planistycznej, podpisywane są listy intencyjne i porozumienia o współpracy z gminami w sprawie gazyfikacji. Aktywna współpraca z jednostkami samorządu terytorialnego w zakresie nowych gazyfikacji spowodowały, że dostęp do gazu uzyskały aż 42 nowe gminy (wg raportu GUS). Przez rok obowiązywania nowej Strategii od 1 lipca 2016 do 30 czerwca 2017 efekty są takie, że łączna długość wybudowanych nowych gazociągów to 3 439 km, z czego: wysokiego i podwyższonego średniego 36 km natomiast średniego i niskiego 3 403 km i powstało 57 744 nowych przyłączy gazu.
2. Strategiczne inwestycje w planach GAZ-SYSTEM SA
Michał Lipowski, zastępca dyrektora pionu eksploatacji w OGP Gaz-System SA przedstawił strategiczne plany inwestycyjne spółki. Wiodące projekty inwestycyjne to gazociąg podmorski Baltic Pipe, z Polski do Danii wraz z terminalem odbiorczym, o długości ok. 300 km, przy koszcie szacowanym na 1,8 mld zł. I drugi element projektu - budowa dwóch gazociągów łączących gazociąg podmorski z krajowym systemem przesyłowym, o długości 342 km i budowie trzech tłoczni gazu, łącznie koszty szacowane na 2,5 mld zł. Kolejny segment inwestycyjny wiąże się budową korytarza północ-południe, o długości ponad 800 km i koszcie szacowanym na 4,9 mld zł. W tym samym okresie planistycznym - do 2020 roku – planowane jest podniesienie przepustowości terminala LNG do 7,5 mld m3 oraz budowa drugiego nabrzeża do przeładunku LNG w części morskiej. W strategii inwestycyjnej spółki planowana jest budowa kolejnych interkonektorów z Czechami, Słowacją, Ukrainą i Litwą. Istotnym fragmentem prezentacji było wskazanie na wprowadzenie w spółce nowych mechanizmów zarządzania projektami, w tym systemu EPM, który ma docelowo wspierać wszystkie projekty i inicjatywy realizowane w organizacji. Główne cechy wdrożenia tego systemu to: podstawowe narzędzie IT wspierające Kierownika Projektu w zarządzaniu projektem; podstawowe źródło wiedzy dla Kadry Zarządzającej o zakresie i statusie projektów realizowanych przez GAZ-SYSTEM; zintegrowany system raportowy umożliwiający dostarczanie informacji na wszystkich poziomach zarządzania. Tym zmianom towarzyszą również nowe rozwiązania w umowach WRB z wykonawcami, czyniące bardziej elastycznymi relacje pomiędzy zamawiającym a wykonawcą.
3. Dofinansowanie inwestycji infrastrukturalnych w energetyce - stan obecny i perspektywy na przyszłość
Prezentację dotyczącą dofinansowania inwestycji infrastrukturalnych w energetyce z funduszy unijnych wygłosił Michał Szpila, przewodniczący zespołu ds. środków unijnych przy IGG i kierownik w departamencie rozwoju PSG, który podsumował realizację POIiŚ w latach 2007-2013 w sektorze gazowniczym. Dzięki środkom z priorytetu X w ciągu 5 lat wybudowano sieć dystrybucyjną i przesyłową o łącznej długości ponad 2,7 tys. km, Dodatkowa pojemność czynna podziemnych magazynów gazu ziemnego zwiększyła się o mld m3, a roczna zdolność do odbioru gazu skroplonego dostarczanego drogą morską osiągnęła poziom 5 mld m3. W ramach POIiŚ 2014-2020 na wsparcie projektów z sektora gazu ziemnego zaplanowano środki w wysokości ok. 2,6 mld zł. Z tej puli środków dofinansowanie znajdzie blisko 600 km gazociągów przesyłowych, ponad 300 km gazociągów dystrybucyjnych, a roczna zdolność terminala LNG do odbioru gazu dostarczanego drogą morską zwiększona zostanie o 2,5 mld m3. Efekty realizacji programów dla gazownictwa z dwóch perspektyw finansowych UE to blisko 1600 km gazociągów przesyłowych i blisko 1800 km gazociągów dystrybucyjnych. W ostatniej części prezentacji zwrócono uwagę, że dotychczasowe działania Izby Gospodarczej Gazownictwa, ukierunkowane na dostarczanie argumentacji dotyczącej konieczności wpierania inwestycji infrastrukturalnych branży gazowniczej w kolejnych perspektywach budżetowych UE, przyniosły pozytywne efekty w postaci możliwości uzyskania dofinansowania w ramach polityki spójności na lata 2007-2013 oraz 2014-2020. Dofinansowane projekty przyczyniają się do wzmocnienia bezpieczeństwa energetycznego Polsk oraz uzupełnienia niedoborów infrastrukturalnych, ograniczających integrację z jednolitym rynkiem europejskim. Podkreślono również konieczność kontynuacji tych działań w zakresie polityki spójności po 2020 roku. Obecnie, w obliczu najpilniejszych wyzwań, takich jak w szczególności proces opuszczania przez Wielką Brytanię struktur Unii Europejskiej, którego efektem może być ryzyko ograniczenia strumienia funduszy pomocowych, skierowanych do Polski po 2020 roku, zasadne jest włączenie się branży gazowniczej w europejską debatę budżetową i podkreślenie konieczności kontynuacji wsparcia kluczowych inwestycji infrastrukturalnych, przyczyniających się w sposób bezpośredni do osiągnięcia strategicznych wyzwań stojących przed wspólnotą europejską.
4. Agencja Rozwoju Przemysłu - wsparcie finansowe małych i średnich firm
Kolejnym tematem podejmowanym w tej sesji konferencji były kwestie związane z mechanizmami wsparcia dla inwestycji z funduszy krajowych. Michał Szaniawski, wiceprezes ARP SA oraz Bartosz Sokoliński – Dyrektor Biura Rozwoju i Innowacji ARP, zaprezentowali ofertę wsparcia dla małych, średnich i dużych firm, która umożliwia realizację przedsięwzięć inwestycyjnych i rozwojowych, restrukturyzacyjnych i innowacyjnych. Szeroko zaprezentowano zalety finansowania działalności firm przez agencję, zakres udzielanych pożyczek. Szerzej zaprezentowany został program „Sieć otwartych innowacji”, który łączy dużych z małymi, dawców z biorcami na platformie transferu technologii. O granty mogą ubiegać się całkiem małe firmy i wielkie koncerny, budżet projektu to ponad 130 mln złotych.
5. Narodowe Centrum Badań i Rozwoju - wsparcie przedsiębiorców w prowadzeniu prac B & R
Kolejna krajowa instytucja wspierająca przedsiębiorców w zakresie B+R, to Narodowe Centrum Badań i Rozwoju. W prezentacji przedstawionej przez Gerarda Lipińskiego, koordynatora programów na rzecz sektora energetycznego w NCBiR, przedstawiony został program sektorowy PBSE nastawiony na wzrost innowacyjności krajowego sektora elektroenergetycznego
w perspektywie roku 2023, w obszarze energetyki konwencjonalnej i odnawialnej. I drugi program IUSER, nastawiony na zwiększenie konkurencyjności międzynarodowej sektora producentów inteligentnych urządzeń i systemów do generacji energii oraz zarządzania systemami i elementami energetyki rozsianej w perspektywie roku 2023. Program ten obejmuje takie obszary jak: magazynowanie energii w systemach użytkowników końcowych, sterowanie generacją i energią w układach rozsianych użytkowników końcowych, rozwój technologii dla konstrukcji urządzeń Internetu Rzeczy (IoT) dla realizacji usług komunikacji M2M. Przedstawione zostały również programy horyzontalne, na badania przemysłowe i/lub eksperymentalne prace rozwojowe, które mogą być uzupełnione o prace przedwdrożeniowe.
6. Aktualizacja przepisów związanych z pozyskiwaniem funduszy unijnych na projekty inwestycyjne w gazownictwie
Problemom współfinansowania inwestycji z funduszy europejskich poświęcona była kolejna prezentacja. Szymon Kawa z INiG-PIB, omówił aktualizację przepisów związanych z pozyskiwaniem funduszy unijnych na projekty inwestycyjne w gazownictwie. Wskazał na zmiany ustawy wdrożeniowej w ustawie o zasadach realizacji programów w zakresie polityki spójności finansowanych w perspektywie finansowej 2014-2020 z 11 lipca 2014 r. , także na zmiany ustawy prawo zamówień publicznych z 22 czerwca 2016 r., zmiany okresu ważności decyzji środowiskowych a także wprowadzenie specustawy przesyłowej. (Ustawa o przygotowaniu i realizacji strategicznych inwestycji w zakresie sieci przesyłowych z 24 lipca 2015 r. Mówca podkreślił, że wprowadzone nowelizacje korzystnie wpłyną na tryb pozyskiwania funduszy, a także usprawnią procedury zamówień publicznych i uelastycznią proces ich realizacji.
7. Cyberbezpieczeństwo w sektorze energii
Drugi dzień konferencji poświęcony był zagadnieniom technicznym i technologicznym wpływającym na bezpieczeństwo infrastruktury energetycznej. Pierwszym mówcą był Andrzej J. Piotrowski, podsekretarz stanu w ministerstwie energii, podejmując problem cyberbezpieczeństwa w sektorze energii. We współczesnym świecie cyberzagrożenia dla systemów Państwa przychodzą z różnych kierunków, a sieci energetyczne mogą być jednym z kanałów propagacji cyberzagrożeń na równi z sieciami teleinformatycznymi. Dyrektywa Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/1148 z dnia 6 lipca 2016 r. w sprawie środków na rzecz wysokiego wspólnego poziomu bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych na terytorium Unii (tzw. Dyrektywa NIS). Zgodnie z Dyrektywą każde państwo członkowskie przyjmuje krajową strategię w zakresie bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych, obejmujące sektory krytyczne wymienione w załączniku II (w tym sektor energii). Każde państwo wyznacza jeden lub większą liczbę właściwych organów krajowych ds.bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych, wyznacza krajowy pojedynczy punkt kontaktowy ds. bezpieczeństwa sieci i systemów informatycznych, a także wyznacza jeden lub większą liczbę CERT (Cybersecurity Emergency Response Team) obejmujących przynajmniej sektory krytyczne. CERT/CSIRT, jednostka organizacyjna, która realizuje zadania związane z prewencją, detekcją i reakcją na incydenty bezpieczeństwateleinformatycznego. Zadania te realizowane są poprzez ciągłe monitorowanie, identyfikowanie incydentów bezpieczeństwa teleinformatycznego, ich analizowanie oraz rozwiązywanie zidentyfikowanych zagrożeń. Zadania CERT / CSIRT to część działań operacyjnych realizowanych przez tzw. SOC (Security Operations Center). Do zadań SOC należy: gromadzenie i przechowywanie informacji związanej ze zdarzeniami w systemach teleinformatycznych istotnymi dla bezpieczeństwa informacji, identyfikacja incydentów i problemów bezpieczeństwa, nadzór nad reakcją na wykryte incydenty i problemy oraz dostarczanie informacji o poziomie bezpieczeństwa organizacji dla kadry zarządzającej różnych szczebli. CERT otrzymuje z SOC informacje o wynikach realizowanych zadań operacyjnych, a zwrotnie przekazuje w szczególności komunikaty o zidentyfikowanych zagrożeniach i ich charakterystyce.
8. Cyberbezpieczeństwo instalacji energetycznych
Również drugi mówca, prof. dr Konrad Świrski z Politechniki Warszawskiej, podjął temat cyberbezpieczeństwa instalacji energetycznych. Przez wiele lat wydawało się, że cyfrowe systemy sterowania są zbyt hermetyczne lub zbyt techniczne skomplikowane, aby stać się obiektem krytycznych cyberataków. Na początku rozwoju technologicznego była to prawda, ponieważ systemy operacyjne tych komputerów były specjalizowane i nieznane poza wąskim gronem specjalistów. Wszystko zmieniło się wraz ze standaryzacją i wprowadzaniem tzw. „open systems” na początku wieku. Dziś, praktycznie większość kontrolerów i komputerów inżynierskich to komputery podobne do tych, które mamy na biurkach. Ostatnie lata przynoszą wysyp nowych ataków o ładnych nazwach (np. WannaCry 2017) i stają się coraz groźniejsze z uwagi na łatwiejszy dostęp do narzędzi ataków cybernetycznych na skutek proliferacji części kodów z sektora wojskowego. Wszystkie kraje zauważyły już problem i próbują z nim walczyć, choć rezultaty w postaci norm i standardów cyberbezpieczeństwa są różnorodne. W wyniku „dwoistości” podlegania problemu cyberbezpieczeństwa systemów IK OT w strukturach przedsiębiorstw albo pod dział informatyki i CIO albo pod dział automatyki (OT) stosowane jest różne podejście normatywne. Działy informatyki w typowym podejściu standaryzują procedury zgodnie z ISO/IEC 27001 (która to norma, sama z siebie, kładzie nacisk głownie na bezpieczeństwo informacji i nie uwzględnia specyfiki OT) i pochodnymi, wówczas omija się podstawowe problemy i zagrożenia. W Europie działa system zaleceń dla bezpieczeństwa IK, z różnym stopniem szczegółowości w różnych krajach. Tworzone są zarówno procedury dla konkretnych urządzeń (systemy SCADA) i normy IEC jak 62351 lub 62443, jak i dla konkretnych sektorów (energetyka europejska – CPNI SCADA, JWG D2, VGB R175). W Stanach Zjednoczonych zagadnienie cyberbezpieczeństwa, a systemów energetycznych w szczególności, zidentyfikowane zostało jako bardzo ważne już na początku wieku. Z punktu widzenia elektroenergetyki zaowocowało to szeregiem działań i procedur na wielu płaszczyznach. Powołany został m.in rodzaj “branżowego – technicznego” CERT - Industrial Control Systems Cyber Emergency Response Team (ICS-CERT). Nadzór nad energetyką w zakresie cyberbezpieczeństwa został przekazany do FERC (Federal Energy Regulatory Comission), a ta organizacja z kolei zleciła opracowanie całościowego systemu procedur i norm postępowania do North American Electric Reliability Corporation (NERC) NERC’s Critical Infrastructure Protection Committee (CIPC). W chwili obecnej w USA energetyka zawodowa i przesył z wyłączeniem energetyki jądrowej regulowanej innym zestawem norm- podlega obowiązkowemu dostosowaniu się do tzw. NERC CIP ver.5 pod rygorem wysokich kar finansowych. Rozwiązania amerykańskie stanowią w miarę spójny system, w którym współpracują pomiędzy sobą CERT branżowy, regulator oraz organizacja generująca procedury. Wydaje się, że jest to jeden z najlepszych wzorców do naśladowania i ewentualnego zastosowania w warunkach polskich.
9. Zastosowanie dronów w diagnostyce infrastruktury energetycznej
Kolejne referaty tej sesji poświęcone były szczegółowym problemom związanym z praktycznymi rozwiązaniami w zakresie bezpieczeństwa infrastruktury energetycznej. Prof. dr Waldemar Kamrat z Politechniki Gdańskiej omówił „Zastosowania Bezzałogowych Statków Powietrznych (BSP) w diagnostyce rurociągów ropy i gazu”. Technologia bezzałogowych statków powietrznych (BSP), potocznie zwanych dronami według współczesnych ekspertów zalicza się do tzw. technologii przełomowych (takich jak elektryczność, komputery osobiste, Internet, telefony komórkowe), zmieniających radykalnie modele biznesowe, funkcjonowanie rynku i zachowania społeczne. Dzięki zastosowaniu nowoczesnych materiałów konstrukcyjnych, zaawansowanych technologii komunikacyjnych i miniaturyzacji elektroniki pomiarowej rozszerza się potencjalne pole zastosowań BSP, zwłaszcza w przemyśle. W ramach prezentacji omówiono szczegółowo innowacyjną koncepcję CDRiA wykorzystania bezzałogowych statków powietrznych (BSP) do detekcji wycieków w rurociągach ropy i gazu w oparciu o trzy podstawy wdrożenia usługi: technologię, kompetencje i przepisy. W części prezentacji dotyczącej technologii, przedstawiono definicję BSP wg zapisów prawnych oraz scharakteryzowano technologię BSP w odniesieniu do innych metod detekcyjnych. Następnie omówiono szczegółowo dwa proponowane rodzaje systemów do detekcji wycieków: w rurociągach gazowych i w rurociągach naftowych (2 warianty). Przedstawiono elementy składowe (modele BSP i detektory) oraz specyfikację techniczną obydwu proponowanych systemów. W dalszej kolejności omówiono kompetencje Spółki CDRiA w zakresie inspekcji z użyciem BSP w świetle obowiązujących wymagań. W ostatniej części prezentacji przedstawiono obowiązujące zapisy prawa lotniczego i przepisy PAŻP, dotyczące lotów z użyciem BSP, w kontekście proponowanej usługi inspekcyjnej. Wskazano na ograniczenia obecnych regulacji prawnych i zasygnalizowano planowaną zamianę, ułatwiającą prowadzenie lotów komercyjnych.
10. Techniki diagnostyczne transportu rurociągowego
Dr inż. Paweł Raczyński z Politechniki Gdańskiej omówił „Techniki diagnostyczne transportu rurociągowego z wykorzystaniem ultradźwięków i magnetyzmu”. Na świecie opracowano wiele rodzajów technik i technologii pomiarowych, wykorzystujących różne zjawiska fizyczne do oceny stanu technicznego konstrukcji stalowych i rurociągów w szczególności. Poszczególne techniki dostarczają różnorakich informacji na temat stanu badanej konstrukcji i umożliwiają detekcję i parametryzację szerokiej gamy defektów. Aby uzyskać pełny obraz stanu technicznego badanego obiektu, należy się posłużyć wieloma technikami, które wzajemnie się uzupełniają tworząc efekt synergii. Pomimo stosowania technik nieinwazyjnych badanie tłokiem inteligentnym nie jest tanie i trudno sobie pozwolić na wykonywanie serii badań tłokami różnego rodzaju. To wywołuje presję na kompanie realizujące inspekcje rurociągów, aby dokonywały syntezy kilku technik pomiarowych w jednym urządzeniu, tak aby uzyskać kompleksową ocenę stanu rurociągu w wyniku pojedynczego przejazdu inspekcyjnego. W prezentacji przedstawiono wybrane techniki pomiarowe oraz omówiono krótko uzyskiwane wyniki. Skupiono się na czterech problemach: badania drożności rurociągu, ocenie stanu jego geometrii ze szczególnym uwzględnieniem geometrii przekroju poprzecznego, ocenie stanu technicznego ścianek rurociągu oraz na problemie oceny wpływu stanu aktualnego rurociągu na bezpieczeństwo jego eksploatacji oraz predykcji jego przyszłego stanu na podstawie badań wykonanych w kilkuletnim odstępie czasu. W prezentacji skupiono się na wybranych technikach pomiarowych stosowanych w badaniu rurociągów: na technice pomiaru geometrii ścianek rurociągu czujnikami mechanicznymi i ultradźwiękowymi, na analizie stanu technicznego ścianek rurociągu z wykorzystaniem metody skanowania ultradźwiękowego (UT) i techniki rozproszenia strumienia pola magnetycznego (MFL). Omawiając technikę UT uwzględniono systemy detekcji ubytków metalu w ściance rurociągu oraz wykrywania pęknięć. Prezentowane technologie pomiarowe służące do diagnostyki rurociągów zilustrowano bogatym materiałem pochodzącym z rzeczywistych badań inspekcyjnych. Materiał ilustracyjny przedstawiono w kontekście wiarygodności uzyskiwanych danych oraz dokładności urządzeń pomiarowych. Prezentowany materiał ilustruje własności oraz wady i zalety poszczególnych metod pomiarowych wskazując jednocześnie na obszar ich zastosowań.
11. Techniki diagnostyczne den zbiorników z wykorzystaniem ultradźwięków i magnetyzmu
Mgr inż. Marcin Zych z Centrum Diagnostyki Rurociągów i Aparatury z Warszawy, problem „Diagnostyki stanu technicznego den zbiorników metodą magnetycznego strumienia rozproszenia”. Aktywny proces korozyjny w zbiornikach magazynowych ropy naftowej może doprowadzić do znacznych ubytków w materiale dna, co w konsekwencji może być źródłem poważnego wycieku magazynowanego medium. Wiedza na temat bieżącego stanu technicznego powierzchni dna zbiornika jest zatem kluczowa dla jego bezpiecznej eksploatacji. Współczesne metody diagnostyczne NDT przeznaczone do den zbiorników pozwalają na skuteczną detekcję i wymiarowanie ubytków korozyjnych o stosunkowo małych wymiarach. Dostępne metody różnią się od siebie rodzajem wykorzystywanych do oceny korozji zjawisk fizycznych, sposobem aplikacji oraz wydajnością i dokładnością pomiarową. Na tym tle metoda magnetycznego strumienia rozproszenia (MFL), omawiana przez autora prezentacji, wyróżnia się stosunkowo wysoką wydajnością i gęstością pomiarową, oferując jednocześnie zadowalającą dokładność wymiarowania ubytków. W prezentacji szczegółowo omówiono metodologię CDRiA badania den zbiorników z użyciem własnych skanerów magnetycznych typu KORMAG, zgodnie z opracowaną Procedurą Badania. Autor przedstawił najważniejsze aspekty procesu inspekcyjnego dna zbiornika w świetle zapisów wdrożonej Procedury Badania. Omówiono takie zagadnienia jak: kwalifikacje personelu inspekcyjnego, wzorcowanie wyposażenia badawczego, przygotowanie i prowadzenie badań oraz sposób zapisu wyników badań.
12. Bezpieczeństwo infrastruktury energetycznej w optyce służb ratowniczych
Jacek Pogoda z Ratowniczej Stacji Górnictwa Otworowego PGNiG SA omówił „Problem bezpieczeństwa infrastruktury energetycznej z punktu widzenia służb ratowniczych”. Ratownicza Stacja Górnictwa Otworowego w Krakowie jest jednostką ratownictwa górniczego PGNiG S.A której zadaniem jest szeroko pojęta kontrola nad bezpieczeństwem wykonywanych prac w zakresie poszukiwania , wydobywania i obróbki ropy naftowej i gazu ziemnego. Głównie skupiamy się na odpowiednich szkoleniach i ćwiczeniach praktycznych, które obejmują wykonywane na co dzień czynności. Podstawą do opracowania zakresu szkoleń praktycznych i teoretycznych realizowanych przez RSGO jest udział jednostki w pracach profilaktycznych i akcjach ratowniczych oraz współpraca w zakresie opanowania pożarów naftowych, gazowych i innych niebezpiecznych zdarzeń z służbami Państwowej Straży Pożarnej. Drugim kierunkiem działalności jednostki obok górnictwa jest działalność na rzecz upowszechniania LNG poprzez prowadzenie odpowiednich szkoleń w tym praktycznych związanych z opanowaniem pożarów, wycieku lub rozlewów LNG. Działalność ta ma przede wszystkim na celu wykazanie ,że wykorzystanie na szeroką skalę tego medium nie generuje większych zagrożeń przy zachowaniu odpowiednich procedur bezpieczeństwa. W celu nabycia takiego doświadczenia odbyto szereg konsultacji z przedstawicielami producentów instalacji i urządzeń technologicznych do LNG pod kątem zwalczania zagrożeń związanych z ich eksploatacją. Ponadto przeszkolono wybranych pracowników RSGO z zakresu opanowania pożaru LNG na specjalistycznym kursie w Centro Jovellanos w Hiszpanii. Na tej podstawie opracowano w jednostce ratownictwa PGNiG S.A O/RSGO w Krakowie program szkolenia z zakresu bezpiecznego prowadzenia prac przy usuwaniu awarii i pożarów instalacji LNG. Do realizacji tego programu zbudowano poligon do przeprowadzania kontrolowanego rozlewu ciekłego LNG i inicjowania jego pożaru wzorując się na sprawdzonych rozwiązaniach w tym zakresie.
13. Rola standaryzacji technicznej IGG w zapewnieniu bezpieczeństwa infrastruktury gazowniczej
Dr inż. Jacek Jaworski, zastępca dyrektora Instytutu Nafty i Gazu-PIB, omówił rolę standaryzacji technicznej IGG w zapewnieniu bezpieczeństwa infrastruktury gazowniczej. Opisał procedury wypracowywania poszczególnych standardów technicznych, scharakteryzował prace zespołów roboczych dedykowanych kolejnym standardom i przedstawił już wypracowane standardy wprost odnoszące się bezpieczeństwa infrastruktury gazowniczej.
14. Mediacje jako nowoczesna i alternatywna metoda rozwiązywania sporów
Zalety rozwiązywania sporów w drodze mediacji przedstawił uczestnikom spotkania Tobiasz Szychowski - Przewodniczący Ośrodka Mediacji Gospodarczej przy IGG. Jest to obecnie jedna z najpopularniejszych i najkorzystniejszych dla stron metod rozwiązywania sporów.
Obu sesjom problemowym towarzyszyły panele dyskusyjne z udziałem prelegentów i uczestników konferencji, które pozwoliły doprecyzować wiele kwestii związanych z problematyką obrad.
PARTNER STRATEGICZNY:
Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo SA jest liderem rynku gazu ziemnego w Polsce. PGNiG SA jest spółką giełdową obecną w indeksie największych polskich firm (WIG 20), zajmującą się poszukiwaniami i wydobyciem gazu ziemnego oraz ropy naftowej, a także, poprzez kluczowe spółki, importem, magazynowaniem, sprzedażą, dystrybucją paliw gazowych i płynnych oraz produkcją ciepła i energii elektrycznej.
PGNiG SA posiada akcje/udziały w 29 spółkach, w tym w podmiotach świadczących specjalistyczne usługi geofizyczne i wiertniczo - serwisowe, wysoko cenione na rynkach międzynarodowych.
PGNiG SA posiada oddziały i przedstawicielstwa w Rosji, Belgii, Pakistanie, na Białorusi i Ukrainie. PGNiG SA jest również jedynym właścicielem spółki PGNiG Upstream International AS (dawniej PGNiG Norway AS), która prowadzi działalność w zakresie poszukiwania i eksploatacji złóż na Norweskim Szelfie Kontynentalnym i Morzu Norweskim, spółki POGC - Libya BV, poszukującej złóż węglowodorów w basenie Murzuq na terenie Libii, PGNiG Supply & Trading GmbH w Monachium zajmującej się handlem gazem oraz PGNiG Finance AB w Sztokholmie, którą wykorzystano do emisji euroobligacji na rynku europejskim.
PATRONAT HONOROWY
PATRONAT MEDIALNY:
